Tegoroczny festiwal poświęcony twórczości braci Różewiczów – Tadeusza, Stanisława i Janusza rozpoczął się w piątek, 25 listopada od wernisażu wystawy pt „3 x Różewicz”.
Wystawa”3 x Różewicz” prezentuje fotografie wykonane przez Mirosława Kercza, Czesława Polcyna, Włodzimierza Tyczyńskiego i Karola Walaszczyka, którzy swoje dzieła wykonali na przestrzeni kilkunastu lat trwania festiwalu. Oglądać można również prace Sławomira Jagły, a także grafiki z Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, które znajdują się w holu głównym Miejskiego Domu Kultury.
Współorganizatorami wystawy są Towarzystwo Fotograficzne im.E. Osterloffa w Radomsku oraz Muzeum Regionalne w Radomsku im.S. Sankowskiego. Natomiast kuratorem wystawy jest Karolina Mysłek.
Trzech braci i trzy niezwykłe życiorysy i talenty oraz Radomsko, które przeniosło się w ich artystycznej podróży przez życie na długo. O tym będziemy rozmawiać przez najbliższe dni. Prezentowana wystawa jest to podróż przez kilka lat festiwalu, głównie podróż teatralna, ale w całym budynku można oglądać prace, które przywołują historię festiwalu – mówiła Jolanta Dąbrowska, koordynatorka festiwalu.
O drodze, która zawiodła do Radomska, o historii poznania Stanisława Różewicza, a także o spotkaniach z ludźmi poznanymi podczas festiwalowych edycji, które wniosły wiele do życia, opowiadała podczas wernisażu Barbara Osterloff.
Tutaj w tych dniach festiwalu, co roku dzieją się same dobre rzeczy. Miał swoje fazy, m.in. zmieniał się tytuł, ale zawsze powtarzała się jedna bardzo ważna sprawa. To tutaj skupiali się ludzie, dla których twórczość Janusza, Stanisława i Tadeusza była ważna z wielu powodów. Jako punkt odniesienia często do własnego myślenia o sztuce, ale także, jako wyprawa w dziedziny humanistyki wysokiej. Gdybym chciała napisać własną, prywatną historię festiwalu, może kiedyś to zrobię, to pisałabym o spotkaniach z ludźmi, o niezwykłej inicjatywie, jaką jest konkurs poetycki Janusza Różewicza. Powiedziałabym o spotkaniu Stanisława Różewicza, którego miała szczęście poznać. Motywy, które odnajdujemy w jego filmach, to wyjątkowej klasy kino, cechuje je taka umiejętność wejścia w świat człowieka, pokazanie wrażliwości ludzkiej. Sam język narracji filmowej, który wypracował sobie Stanisław, w którym skupiał się na portrecie ludzkim. Chciałam też powiedzieć, że gdyby nie Karol Walaszczyk to nigdy bym nie trafiła do Radomska. Dlatego też, gdy dzisiaj myślę o tych spotkaniach, ważnych chwilach, to myślę też z wielką wdzięcznością o tych mieszkańcach Radomska, którzy mnie tutaj zaprosili. Dzięki tym wspomnieniom mogę m.in. opowiadać moim studentom z akademii sztuk pięknych i akademii teatralnej, kim byli bracia Różewicze – mówiła Barbara Osterloff.
Portal Puls Radomska objął wydarzenie patronem medialnym.
Czytaj też: Festiwal „3 razy Różewicz”. Program 2022