Co wiosnę ma miejsce powtarzający się scenariusz. Rolnik wypala trawę na łące, myśląc, że panuje nad ogniem. W mgnieniu oka ogień rozprzestrzenia się i musi interweniować straż pożarna. Pomimo wielu apeli i dowodów świadczących o szkodliwości wypalania traw, działanie to jest nadal bardzo popularne. Panujące przekonanie, że w ten sposób użyźnia się glebę to tylko mit.
W 2017 roku odnotowano na terenie powiatu radomszczańskiego 109 pożarów, natomiast w bieżącym roku już 20 pożarów suchych traw. Należy pamiętać, iż wypalanie traw jest zabronione i pociąga za sobą odpowiedzialność karną. Działania polegające na wypalaniu traw przez rolników mogą stać się również powodem cofnięcia dotacji przyznanej im z funduszy Unii Europejskiej.
Zakaz wypalania traw zawarto w następujących aktach prawnych:
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (t.j.: Dz. U. 2018 r. poz. 142, 10.):
• art. 124: „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych,
szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”.
• art. 131: „Kto: wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny”.
Ustawa z dnia 28 września 1991 roku o lasach (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 788):
• art. 30 ust. 3 pkt 3: „W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości
do 100 metrów od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi
do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.
Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje:
• art. 82 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeksu wykroczeń (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1094, z późn. zm.) „Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, polegających na: niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych”
– w myśl art. 24 § 1, Kodeksu wykroczeń podlega karze grzywny, która może wynosić od 20 do 5000 złotych.
• art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu karnego (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 2204 z późn. zm.): „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.
(info: Starostwo Powiatowe w Radomsku)